RODZAJE GIBKOŚCI

Gibkość ogólna – oznacza dużą ruchomość we wszystkich stawach niezależnie od specyficznych wymagań dyscypliny. Jest podstawową sprawnością umożliwiającą podejmowanie różnych zadań treningowych, w ty dużej ilości ćwiczeń ogólnych i specjalnych.

Gibkość specjalna – to sprawność wymagana przez daną dyscyplinę do określonych ćwiczeń.

Gibkość aktywna (czynna) – to umiejętność uzyskiwania dużej amplitudy ruchów w efekcie działalności mięśni ćwiczącego. Biorą tu udział grupy mięśniowe przechodzące nad danym stawem. Z gibkością aktywną mamy do czynienia podczas wykonywania ćwiczeń indywidualnych. W nich prace zaczynają mięśnie antagonistyczne do rozciąganych. Praca dana jest kontynuowana dzięki sile bezwładności aż do momentu włączenia się do akcji mięśni hamujących. Dla gibkości aktywnej ważne znaczenie ma tzw. czynna niewydolność mięśniowa, tj. spadek siły mięśnia przy jego znacznym skróceniu.

Gibkość pasywna (bierna) – to zdolność do uzyskania dużej amplitudy ruchów w efekcie działania sil zewnętrznych: siły bezwładności własnego ciała, pomocy współćwiczącego, specjalnych urządzeń.

CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA POZIOM GIBKOŚCI

Elastyczność więzadeł i ścięgien – im większa jest elastyczność, tym większy jest zakres ruchu.

Mięśnie okalające staw oraz te, które biorą udział w pracy stawu. Gibkość jest ograniczona, jeśli mięśnie antagonistyczne nie są rozluźnione lub jeśli występuje brak koordynacji między kurczeniem się mięśni a ich rozluźnieniem. Dlatego zawodnicy o słabej koordynacji lub niezdolności do odpowiedniego rozluźnienia mięśni antagonistycznych mają niski poziom gibkości.

Wiek i płeć – chłopcy młodsi i dziewczęta, w przeciwieństwie do chłopców starszych i osób dorosłych, okazują się bardziej gibcy. Wpływa na to m.in. nie zakończony jeszcze proces kostnienia i większa naturalna elastyczność mięśni oraz tkanki łącznej.

Temperatura ciała, oraz temperatura określonego mięśnia – najlepszą gibkość uzyskuje się po 15-20 minutowej rozgrzewce, gdy postępująca aktywność fizyczna wzmaga przepływ krwi do mięśnia, czyniąc jego włókna bardziej elastyczne.

Pora dnia i temperatura w miejscach ćwiczenia – największą amplitudę gibkości stwierdzono w ciągu dnia między godzinami 10 – 11 oraz 16 – 17. Odpowiednio ogrzana sala wpływa pozytywnie na ćwiczenia gibkości i obszerność ruchów. Pomocny jest również odpowiedni ubiór, pozwalający utrzymać dłużej temperaturę ciała i gibkość na zadowalającym poziomie.

Poziom siły mięśni – brak właściwego poziomu siły mięśni ma również wpływ na wykonywania różnych zadań ruchowych. Warto jednak pamiętać, że nadmierna rozbudowa mięśni okalających staw powoduje ograniczenie jego ruchomości. Dlatego w trening powinno włączyć się ćwiczenia gibkościowe.

Zmęczenie i stan emocjonalny – mają dość duży wpływ na gibkość. Pozytywny stan emocjonalny ma dodatni wpływ na gibkość w porównaniu do stanów depresyjnych. Podobnie zmęczenie i znużenie ma ujemny wpływ na gibkość.